انرژی و گرمای یه خونه دانشجویی به دانشجوهای پر شروشور اونه وگرنه اونچه که معمولا اتفاق می افته مشتی وسایل اضافی از این خونه و اون خونه برای رفع نیازهای ابتدایی اونجا مستقر میشن.نه مبلمان خاصی داره نه ظروف شیک نه نظافت کامل و موردپسند ولی رویهمرفته برام دلنشین بود.
من که هیچوقت خونه دانشجویی نداشتم ولی دلم برای اون روزها و التهاب امتحان و کلاس های درس و پروژه ها و بچه های اون روزا تنگ شده حسابی.
بعد از این پست های غر و غر اومدم بگم که :
خونه مون شده بهشت!می پرسین چرا؟
عرض میکنم خدمتتون
اگه میتونستم اینجا رو با شاخه های یاسهای سفید و زرد حیاط خونه نزئین کنم حتما میفهمیدین منظور چیه!
باور کنین خونه مون بوی بهشت میده.هیچ جایی من این یاسها رو ندیده بودم.پیشکش شما باشه
دلم میخواد برم پیش یه مشاور و براش حرف بزنم و اون درد منو چاره کنه!
دلم میخواد کاش میشد همین چیزای کوچیک دور و بر برای من همینطور کوچیک میموندن و ازشون این هوا حرص و جوش نمیخوردم
.
.
.
اکهی انگار دارم توی سال جدید همش غر میزنم ها!